KÖPEKLERDE KALÇA DİSPLAZİSİ HAKKINDA BİLİNMESİ GEREKENLER

Kalça displazisi, özellikle büyük ırk köpeklerde, genellikle çift taraflı olarak kalça eklemlerinde gözlemlenen, kalıtsal, gelişimsel bir hastalıktır. Bu hastalığa sahip köpeklerde femur başı ve acetabulum arasındaki anatomik ve mekanik uyum kaybolur; bu süreç, kalça ekleminde subluksasyona sebep olur. Özellikle ilerlemiş olgularda, ilgili kalça ekleminde dejeneratif eklem hastalıkları ve stabilizasyon bozuklukları meydana gelir. Kalça displazisi her ne kadar kalıtsal olsa da bakım, besleme ve diğer çevresel faktörler hastalığın ilerlemesinde rol oynayabilir. Her ırk köpekte görülse de, özellikle Alman çoban köpeği, Golden Retriever, Labrador Retriever, Rottweiler, Kangal, Boxer, Collie gibi büyük ırk köpekler bu hastalığa daha yatkındır. Ayrıca çok ender olarak kedilerde de görüldüğü bilinmektedir

Kalça displazisi olan genç köpeklerde, sıklıkla, tek taraflı olarak arka bacakta topallık, yürüyüşte isteksizlik, merdiven çıkamama, hareketli ve oyuncu bir köpekse, oyun oynama isteği ve hareketlerinde azalma, hızlı yürüyüş veya koşularda tavşan yürüyüşü, tipik olarak gözlemlenmektedir. Çabuk yorulma ve oturuşta asimetri kalça displazisi varlığını düşündürmelidir.

Yaşlı köpeklerde hastalığın seyri kronikleştiğinden ani gelişen bir topallık söz konusu değildir. Yürüyüş, duruş ve oturuştaki bozukluklar hasta sahipleri tarafından yaşlılıkla ilişkilendirildiğinden, bu şikâyetler gözden kaçabilir. Ancak bunun durumun sebebi, ileri derece kalça displazisinin sebep olduğu “eklem dejenerasyonu” olabilir.

Hastalığın teşhisi klinik ve radyografik muayeneler sonucunda yapılır. Bu hastalığın teşhisinde hem klinik hem de radyografik olarak özel muayene teknikleri kullanılmaktadır. Doğru bir muayene için hayvanın sakin ve hareketsiz olması önemlidir. Muayene esnasında eklemlere uygulanacak baskılara hayvanın direnç göstermemesi gerekmektedir. Doğru bir teşhis için, özellikle heyecanlı mizaca sahip olan köpeklere, sedasyon veya genel anestezi uygulaması gerekebilmektedir. Bu sebeple muayeneye giderken 8 saat öncesinden gıda, 3-4 saat öncesinden de su alımının engellenmesi, sedasyon veya anestezi uygulamalarının risklerini biraz daha azaltabilir.

Tedavide medikal veya cerrahi tedavi yöntemleri uygulanmaktadır. Ancak tedavi hastanın yaşına, vücut kondisyonuna, dejenerasyonun seviyesine, hasta sahiplerinin bakım ilgisi gibi faktörlere göre değişiklik gösterebilir. Bu hastalığın tedavisinde erken teşhis çok önemli olduğundan, özellikle büyük ırk köpek sahibiyseniz, köpeğinizi 3,5 - 4 aylık yaştan itibaren hekiminizin size önereceği periyotlarla kontrole götürmenizde fayda vardır. Bu hastalıkta rutin olarak uygulanan cerrahi prosedürler, hasta 4-8 aylık yaşlardayken uygulandığından, dejenerasyon bulguları şiddetli olan daha büyük yaştaki hayvanlarda uygulanması önerilmemektedir. Şiddetli dejenerasyon meydana gelmiş ve geç kalınmış olgularda, eklemlere uygulanabilecek olan cerrahi seçenekler, çok maliyetli ve uygulaması görece daha zor veya tatminkar sonuçlar alınamayan operasyonlardır. Kalça displazisi, evcil hayvanınızın yaşam kalitesini düşüren, ciddiyetle üzerinde durulması gereken bir hastalıktır. Bu sebeple evcil hayvanınızın kontrollerinin, konusunda uzman hekimlerce yapılmasında fayda vardır.